وداع با ماه مبارک رمضان(انجمن علمی معلمان امورتربیتی استان گیلان)
بسم الله الرحمن الرحیم
گزیده ای دعای 45 امام سجاد(ع)
در وداع با ماه مبارک رمضان
سلام بر تو ای بزرگ ترین ماه خدا و ای بهترین عید دوستان خدا!
سلام بر تو ای بهترین همدم و هم صحبت در میانه ی اوقات و ای بهترین ماه در میانه ی ایام و ساعت ها!
سلام برتو ای ماه آرزو های برآورده و ای ماه فراوانی و گستردگی اعمال شایسته!
سلام بر تو ای مونس روزها و شب های مومنان که تا حضور داری بسیار گرانقدر، و ارجمندی، و زمانی که از ما دور می شوی جدایی تو بسیار غم انگیز و محنت خیز است و تو آن مایه ی امیدی دوری تو برای دینداران به راستی دردناک است و الیم.
سلام بر همدمی همانند تو که به گاهِ آمدنت با ما انس گرفتی و مایه ی شادی و سُرور شدی و به هنگام رفتنت به هراس دچارمان کردی و اسباب غمگینی خاطر ما را فراهم آوردی.
سلام به همسایه ای چون تو که در اثر هم نشینی ات دل های ما را نرمی و لطافت بخشیدی و از بار گناهان ما کاستی.
سلام بر تو یار و یاوری که ما را در چیره شدن بر شیطن کمک کردی و درود بر چون تو رفیق و همراه دلسوز و مهربانی که راه های رسیدن به خیر و احسان را برای ما هموار و سلوک در آن ها را برای ما آسان ساختی.
سلام همه ی مومنان بر تو که بسیار فراوانند آزادشدگان از قهر و غضب الهی در روز ها و شب های برکت آفرین تو، و چه سعادتمند است آن که بخاطر مبارکیِ تو حُرمت تو را پاس می داشت.
سلام بر تو که زنگِ کدورت گناهان بسیاری را از آیینه ی جان ها زُدودی و عیوب گوناگون ما را به لطف ستّاریّت خود پوشاندی و رسوایی ما را نخواستی.
سلام بر تو که بی اندازه در چشم گنهکاران به درازا کشیدی و موجبات ملال خاطر آنان را فراهم آوردی و چقدر با شکوه و عظمت در دل های مومنان به جلوه نشستی!
سلام بر ماهی به سان تو که هیچ روز و روزگاری در طول سال با او لاف همسری و برابری نتواند زد.
سلام بر ماهی همانند تو که از هر جهت بی آزار و گزند و در نهایتِ سلامت است.
سلام بر یار همراهی چون تو، که مصاحبت با او مایه ی ملال خاطر و معاشرت با او موجب سرزنش و ندامت نیست.
سلام بر ماه مبارکی به مانند تو که با برکت آمدی و آلودگی گناهان ما را در زلال رحمت خود شستی و موجب آمرزش ما شدی.
سلام بر ماه رحمت آفرینی چون تو که وداع با او از سر بیزاری و دلتنگی و ترک ایّام روزه داری او به خاطر ملامت نیست؛ بلکه گردش زمانه، در میانه ی ما و او جدایی می افکند.
سلام بر ماه مبارک و پرفیضی همانندِ تو ه پیش از آمدنش در آرزوی دیدار اویند و به هنگام بدرود او دل غمگین و محزون اند.
سلام بر ماه پربرکتی چون تو که ناگواری های بسیاری از ما به خاطر او دور شد و برکات بی اندازه ای به یُمنِ وجود او به ما رسید.
سلام بر تو و درود بر شب قدر که ارزش معنوی او از هزار ماه بهتر و بیشتر است.
سلام بر تو که دیروز مشتاقانه در طلب تو بودیم و فردا در اشتیاق دیدار تو میمانیم.
سلام بر تو و فضیلت تو که اینک از آن محرومیم و درود بر برکات گذشته ی تو که از ما گرفته شد. و اکنون با سپری شدن ماه مبارک رمضان از فضیلت ها و برکت های مخصوص آن بی بهره ایم.
بارالها! ما از شهروندان این ماه مبارکیم، ماهی که به خاطر حُرمت آن شرافتمان بخشیدی و توفیق طاعت و عبادت را از سر نیکخواهی به ما عطا فرمودی، همان ماه مبارکی که تیره روزان از اوقات گرامی او بی خبر بودند و به خاطر تیره بختی خود از فضیلت آن بی بهره ماندند.
بارالها! تو آن صاحب اختیار مائی که ما را از میان تمامی موجودات به معرفت این ماه برگزیدی و به آداب و سنّت آن رهنمونمان شدی و با تمام کوتاهی هایی که داشتیم به روزه داری و شب زنده داری در این ماه توفیقمان دادی و توانستیم اندکی از عبادت های بسیاری را که مخصوص این ماه مبارک بود انجام دهیم.
بارالها! تو را به خاطر توفیق عبادت در این ماه بافضیلت سپاس می گوییم و به بدکرداری و تباهکاری خود معترفیم و به همین خاطر است که با عقده ی ندامتی که گریبانگیر دل هایمان شده و با عذر تقصیری که به راستی بر زبان هایمان در پیشگاه تو جاری است از تو می خواهیم که در ازای آن همه کوتاهی، پاداشی به ما کرامت فرمایی که فضیلت های از دست رفته و مورد نظر ما را در این ماه مبارک جبران کند، و ذخیره های معنوی بسیای را که آرزومند آنیم، نصیب مان سازد؛
و عذر ما را به خاطر تقصیری که در حقّ تو روا داشته ایم بپذیر و عمر ما را تا ماه رمضان آینده تداوم بخش و چون ما را به فیض این ماه رسانیدی یاریمان کن تا عبادتی را سزاوار توست انجام دهیم و به طاعتی که شایسته ی توست قیام کنیم و توفیق انجام عباداتی را نصیب ما کن که در خور شان و منزلت بندگی تو در دو ماه رمضان امسال و سال آینده باشد.
بارالها! چنانچه در این ماه مبارک به عمد و یا در اثر فراموشی مرتکب گناه صغیره و یا کبیر های شده ایم و در اثر ارتکاب آن ها در حقّ خود ستم کرده ایم، و یا حرمت کسی را پاس نداشته ایم، تو بر محمّد و آل او درود فرست و اعمال ناشایسته ی ما را در پرده ی عفو خویش بپوشان و به رحمت و گذشت خویش از گناهان ما درگذر، و اعمال ناروای ما را در منظر شماتت کنندگان قرار مده، و زبان آنان را به ما گستاخ مفرما، و در اثر رحمت دامنه دار و احسان کاستی ناپذیر خویش ما را بر انجام کاری بگمار که کفاره ی اعمالی باشد که ما را در ماه رمضان از انجام آن ها نهی فرموده بودی.
بارالها! بر محمّد و آل او درود فرست، و اندوه ما را در فراق این ماه به لطف و رحمت خود جبران کن، و عیدفطر و گشودن روزه را برای ما مبارک گردان و آن را در شمار بهترین روزهایی قرار ده که بر ما گذشته است،تا مبارک ترین روز برای طلب عفو و نابودی گناهان ما از درگاه تو باشد، و گناهان پنهعان وآشکار ما را نیز بیامرز.
بارالها! همانند کسی که منزلت این ماه را با انجام عبادات رعایت کرده و حرمت آن را چنان که باید و شاید پاس داشته، و در انجام احکام خاصه ی آن کوشا بوده، و از آلودگی به گناهان پرهیز کرده، و به گونه ای به درگاه قرب تو بار یافته که از او خشنود شده ای و در خور رحمت و بخشایش تو گردیده است، ما را نیز به قدرت خویش از عنایاتی که در حق او داشته ای بهره ور فرما و به فضل و رحمت خود چندین برابر لطفی که با او داشته ای نصیب ما ساز، چرا که گنجینه ی فضل تو کاستی نمی پذیرد و از خزاین رحمت تو نه تنها کم نمی شود بلکه زیاده می گردد، و معادن احسان تو را پایانی نیست و زلال عطای تو سرچشمه ای گوارا است.
بارالها! بر محمّد و آل او درود فرست و پاداش روزه دارانی را که تا روز قیامت توفیق روزه داری وعبادت را در ماه مبارک رمضان درمی یابند به ما کرامت کن.
بارالها! در این روز عیدفطر که برای مومنان روز شادی و شادمانیش قرار دادی و برای دینداران روز اجتماع و انس و همدلیش مقررّ داشتی از هرگناه و بدی و اندیشه های ناپسندی که داشته ایم به درگاه رحمت تو، توبه می کنیم؛ توبه ای بازگشتی به دنبال نخواهد داشت و گِرد گناه و خطا و لغزش نخواهیم گشت؛ توبه ای همیشگی و برگشت ناپذیر که از آلودگی تردید و دودلی پاک باشد. بارالها! این توبه ی خالصانه را به کرم خویش از ما بپذیر و از ما خشنود باش و در این راه ثابت و استوارمان فرما.
بارالها! هراس از عقاب آخرت و عذاب جهنّم را در ضمیرمان مستقر فرما و اشتیاق بهشت و پاداشی را که وعده داده ای روزیمان گردان تا به درستی لذّت آن چه را که از تو می خواهیم دریابیم و از هراس آن چه که از آن به تو پناه می بریم، در امان باشیم؛
و ما را در درگاه خویش از زمره ی توبه کنندگانی قرار ده که محبّت خود را درباره ی آنان لازم و واجب دانسته ای و رویکرد آنان را به طاعت و اطاعت خویش پذیرفته ای، ای دادگرترینِ دادگران!....
